در جلسات خواستگاری، ارزیابی شما سۆالمحور باشد نه جوابمحور. روشهای کلاسیک و قدیمی آموزش و ارزیابیها، جوابمحور است. هنوز در نظام آموزشی مدارس و دانشگاهها برای ارزیابی، یک سری سۆال میدهند، اگر توانایی پاسخگویی را داشت، این دانشجو یا دانشآموز، درسخوان و اهل مطالعه به شمار میآید.
این سۆالات و ارزیابیهای جوابمحور فقط میزان حافظهی دانشجو را نشان میدهد؛ نه میزان فهم او را. از این رو، در مدارس و دانشگاهها اگر مطرح شود که امتحان گرفته شده در ماه پیش مورد قبول نیست و باید مجدّداً امتحان دهند، با مخالفت شدید دانشآموزان و دانشجویان مواجه میشوند؛ زیرا آنان دروس را فقط برای امتحان خواندهاند و حالا دیگر یادشان نیست؛ این ارزیابی مطرود است.
در استخدامها و گزینشهای بورس از مصاحبهگران خواسته میشود فهم و درک فرد را ارزیابی کنند نه محفوظاتش را؛ مثلاً اگر بخواهند دانشجوی رشتهی فیزیک را بورس کنند، بهتر است از او بپرسند: مهمترین سۆال فیزیکی که برای شما مطرح است، چیست؟ چه گرهای در فیزیک دارید؟ سۆالات این دانشجو مشخص میکند که سطح علمی و فهم علمی این دانشجو در چه حدّی است.
در جلسات خواستگاری، بیش و پیش از آنكه سۆال مهم باشد، نوع پاسخگویی مطرح است؛ زیرا چه بسا پاسخ به سۆالات را حفظ کرده باشد. سۆالات بیشتر معرّف افراد است تا جوابها؛ به عنوان مثال اگر در مصاحبههای صدا و سیما دیده باشید، وقتی خبرنگار از مصاحبه شوندهی دختر بپرسد،.....